S erschte mol nei de Kletterhall

Aaner hats neilich neis Internet geschriem, Sunnomd Nochmittoch noch Zwicke nei de Knopffabrik.

Knepf wern do scho lang nimmer gemacht, do derfier bringe se de Knepf miet nei zen klattern. Dank der neimodschen Teschnik ho iechs zegar gefunne, een Parkplatz hots vor der Tier aah noch gehm. Wenn mer nei kimmt, dunkel wie in ner Hehl, gricht mer erschtemol e grußes Bamfleet vürgeleecht, wos iech natierlich net leesen kunnt, weng der Brill. Nu mer sulln viersichtich sei, eingverantworlich un net mit HMS sichern, weng ihre Saal! Imziehe kammer sich nehmoah un ne Dusche gibs zegar aa. Wenn mer dann nei de Hall kimmt, is mer erscht e mol platt. S get fei huch nauf un mer gricht glei feichte Händ. Do fällt mer’s ei: ne Puederbeitel ho iech fei vergessen. Nu iech kunnt mol be aan neigreifn, aber werklich nedich wärs net geweesen. Mer hats glei an de erschten Tritt gesehe, do loang schwoarze un weiße Griemeln drauf. De Schuh woarn hinnerher aufgeraud un de Händ vun der Hornhaut befreit. Es Glattern ging recht gut, iech hos net su schwär oahgiehn lossen, de Arm woarn trotzdem ball dick. Dr von uhm ho ich mechlichst net noageguckt, s ging fei weit nunner. S aanzische wos gefeehlt hot, woar de Aussicht. Alle sei mer gschafft un zefriedn bei Sturm un Reng hamm gefoahrn.

S kemmer scho mol wieder machen.

Andreas Hempel

Zurück